Featured - Ελλάδα - Κύπρος - Ενέργεια & Οικονομία Πληρώνουμε με το έτσι θέλω 47,5% στον λογαριασμό ρεύματος για… “πράσινα”;

Το Συνολικό Ποσό Πληρωμής είναι 319 ευρώ. Εκ των οποίων: Το κόστος για τη ΔΕΗ (δηλαδή το καθαρό κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώθηκε) είναι 178,25 ευρώ. Το κόστος ΕΤΜΕΑΡ (δηλαδή για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) είναι 151,53ευρώ. Δηλαδή το συνολικό ποσό που πλήρωσε ο συγκεκριμένος καταναλωτής για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αποτελεί το 47,5% του συνολικού ποσού!

Γράφει ο Δρ. Σωτήρης Καμενόπουλος
ΠΗΓΗ: HUFFINGTON POST

Τα μισά χρήματα που πληρώνουμε για να φωτίσουμε τα σπίτια μας, για να μαγειρέψουμε, για να ζεσταθούμε αφορούν τις επιδοτήσεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Τα ποσά αυτά δεν είναι καθόλου μικρά: όταν αθροιστούν στο σύνολο των ελληνικών νοικοκυριών τότε το συνολικό ποσό είναι ιλιγγιώδες.Πρόσφατη έρευνα κατέδειξε ότι οι Έλληνες εργαζόμαστε 198 ημέρες για την εφορία. Αναρωτιέται κανείς εάν μέσα σε αυτές τις ημέρες έχουν συνυπολογισθεί οι ημέρες που δουλεύουμε για τις επιδοτήσεις των ΑΠΕ;Κάντε ένα απλό πείραμα: βρείτε τους ετήσιους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, αθροίστε τα ποσά που πληρώνετε για το ΕΤΜΕΑΡ και κάντε τη σύγκριση με το ημερομίσθιό σας. Θα καταλάβετε πόσες ημέρες εργάζεστε μόνο για τις ΑΠΕ.

Το ερώτημα που γεννάται είναι το εξής: γιατί οι καταναλωτές να είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν σουλτανικού τύπου χαράτσι ώστε να υπάρξει διά της βίας μετάβαση σε μία νέα τεχνολογία;Στο τέλος του 19ου αιώνα – αρχές του 20ου ξεκίνησε η τεχνολογική μετάβαση από το κάρβουνο στο πετρέλαιο. Η μοναδική «κρατική» παρέμβαση που είχε υπάρξει για τη μετάβαση εκείνη στη νέα τεχνολογία αφορούσε στο πολεμικό ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η μετάβαση στη χρήση της τότε νέας τεχνολογίας είχε κριθεί απαραίτητη (είχε «επιβληθεί») από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ καθώς διέβλεπε πως η χρήση κάρβουνου δεν ήταν η αποτελεσματικότερη για την παγκόσμια κυριαρχία του Βρετανικού Ναυτικού.H νέα τεχνολογία υιοθετήθηκε παγκοσμίως από τους διάφορους οικονομικούς-επιχειρηματικούς κλάδους χωρίς καμία άλλη κρατική παρέμβαση: η μόνη «παρέμβαση» που υπήρξε ήταν οι ανάγκες των καταναλωτών. Ως εκ τούτου, δεν προϋπήρξε καμία υποχρεωτική οικονομική χρέωση στους τότε καταναλωτές ώστε να επιβληθεί αυτή η τεχνολογική μετάβαση.Η μετάβαση από το κάρβουνο στο πετρέλαιο για εμπορική-καταναλωτική χρήση “επιβλήθηκε” από το μαγικό χέρι της αγοράς. Δεν επιβλήθηκε από κανένα κράτος – πατερούλη. Επιβλήθηκε από την ελεύθερη οικονομία χωρίς την υποχρεωτική επιβολή δυσβάστακτων φόρων.Πχ. το ίδιο ακριβώς συνέβη και πιο πρόσφατα με τη μετάβαση στην τεχνολογία των κινητών τηλεφώνων. Κανένα κράτος-πατερούλης δεν επέβαλλε στους καταναλωτές τη μετάβαση στην τεχνολογία των κινητών τηλεφώνων. Από πού κι ως πού να υποχρεώνεται ο καταναλωτής, με χρήση οικονομικής βίας από το κράτος, να υιοθετήσει μία νέα τεχνολογία;Στη σύγχρονη εποχή, η περίπτωση της ωμής κρατικής παρέμβασης – με σύμπραξη της κατά τα άλλα φιλελεύθερης ΕΕ – ώστε να επιβληθεί η μετάβαση σε μία νέα τεχνολογία προσομοιάζει σε μία βίαιη φοροεπιδρομή Σοβιετικού τύπου. Από πότε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέντησε σοβιετικό πολιτμπιρό; Από πότε σοβιετοποιήθηκε η ΕΕ; (*)Και ποιό θα είναι το επόμενο πιθανό βήμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά η πρακτική αυτή ως “δεδικασμένο” για την εφαρμογή και άλλων παρόμοιων πρακτικών και να μας “επιβληθούν” με τη βία και υπό το κράτος του φόβου και άλλες τεχνολογίες αρεστές ίσως σε συγκεκριμένα λόμπυ;

Πρόκειται λοιπόν για ένα “πράσινο” οικονομικό γκουλάγκ στο οποίο βρίσκονται εγκλωβισμένοι εκατομμύρια Ευρωπαίοι καταναλωτές. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΟΒΙΕΤΙΑ» ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

ΠΗΓΗ2