Στο
πίσω μέρος του κτήματος, υπάρχει μία σχετικά μικρή ελιά. Μεγαλώνει
πρακτικά μόνη της χωρίς καμία φροντίδα. Οι ελιές της ωρίμασαν νωρίτερα
από τις υπόλοιπες. Φέτος (γνωρίζω είμαι ασυγχώρητος), σήκωσα το κεφάλι
ψηλά και τις πρόσεξα.
Μεγάλες, σαρκώδεις, λαχταριστές, μαύρες και γυαλιστερές. Κρίμα να πάνε χαμένες σκέφτηκα. Είναι και οι καιροί δύσκολοι, είναι και οι ελιές πολύ ακριβές για να τις αγοράσεις.
Θα φτιάξω σπιτικές ελιές αναφώνησα!
Πως όμως; Κοίταξα στο internet για συνταγές, ρώτησα τους γείτονες, και τα πεθερικά μου.
Άκουσα/βρήκα όλων των ειδών τις συνταγές. Από απλές μέχρι πολύπλοκες. Επειδή είμαι απλός άνθρωπος είπα να ακολουθήσω την αρχή του KISS (Keep It Simple Stupid). Ιδού λοιπόν πως έφτιαξα τις δικές μου φαγώσιμες ελιές!
Στην επόμενη φάση ξεχώρισα τις καλές ελιές από αυτές που είχαν πρόβλημα (ευτυχώς ήταν λίγες). Αφαίρεσα τις ελιές που είχαν προσβολές από έντομα και κράτησα μόνο τις καλές.
Κάθε μέρα (24 ώρες) αδειάζω το νερό που είχα βάλει την προηγούμενη ημέρα και ξαναγεμίζω τη λεκάνη με καθαρό νερό και ανακατεύω. Τοποθετώ και πάλι τη δεύτερη λεκάνη από επάνω.
Τις πρώτες ημέρες, βλέπω ότι το νερό που αδειάζω είναι σκούρο. Όσο περνούν οι ημέρες, το νερό γίνεται όλο και πιο καθαρό.
Κάθε μέρα που περνά, οι ελιές ξεπικρίζουν όλο και περισσότερο.
Μετά από 6 με 7 ημέρες δοκιμάζω τις ελιές μου. Αν έχουν ξεπικρίσει οι ελιές είναι έτοιμες και μπορώ να περάσω στην επόμενη φάση. Αν όχι, τις αφήνω και άλλες ημέρες.
Για να φτιάξω το αλατόνερο, χρησιμοποιώ 100 γραμμάρια χοντρό αλάτι για κάθε κιλό ελιών.
Φτιάχνω το αλατόνερο μέσα στη λεκάνη, διαλύοντας καλά το αλάτι (θέλει αρκετό ανακάτεμα).
Φροντίζω το αλατόνερο να σκεπάσει τις ελιές. Χρησιμοποιώ και πάλι το κόλπο με τη δεύτερη λεκάνη.
Ανακατεύω τις ελιές καλά ώστε να πάει το ξύδι παντού.
Σκεπάζω και πάλι με τη δεύτερη λεκάνη και αφήνω για 2 με 3 ώρες.
Για να αποθηκεύσω τις ελιές μου τις βγάζω από το ξύδι. Προσοχή! Δεν πετώ το ξύδι, θα το χρησιμοποιήσω στη συνέχεια.
Βάζω τις ελιές σε βάζα. Τις συμπίεσα ελαφρά ώστε να χωρέσουν όσο το δυνατόν περισσότερες. Ρίχνω το ξύδι μέχρι να φτάσει 1 με 2 εκατοστά κάτω από την πιο πάνω ελιά.
Συμπληρώνω με λάδι ώστε να καλύψει τις ελιές.
Βιδώνω τα καπάκια και αποθηκεύω σε δροσερό και σκιερό μέρος.
Μεγάλες, σαρκώδεις, λαχταριστές, μαύρες και γυαλιστερές. Κρίμα να πάνε χαμένες σκέφτηκα. Είναι και οι καιροί δύσκολοι, είναι και οι ελιές πολύ ακριβές για να τις αγοράσεις.
Θα φτιάξω σπιτικές ελιές αναφώνησα!
Πως όμως; Κοίταξα στο internet για συνταγές, ρώτησα τους γείτονες, και τα πεθερικά μου.
Άκουσα/βρήκα όλων των ειδών τις συνταγές. Από απλές μέχρι πολύπλοκες. Επειδή είμαι απλός άνθρωπος είπα να ακολουθήσω την αρχή του KISS (Keep It Simple Stupid). Ιδού λοιπόν πως έφτιαξα τις δικές μου φαγώσιμες ελιές!
Μάζεμα ελιάς
Μάζεμα μία μία τις ελιές προσεκτικά με το χέρι. Όσες έφτανα από κάτω και τις πιο ψηλές χρησιμοποιώντας σκάλα. Σίγουρα είναι ένας χρονοβόρος τρόπος, αλλά το μυστικό είναι να μην πληγωθεί η ελιά που θα γίνει φαγώσιμη. Δεν πρέπει να τις ρίξετε χτυπώντας το δέντρο και τις ελιές.Ξεχώρισμα ελιών
Στην επόμενη φάση ξεχώρισα τις καλές ελιές από αυτές που είχαν πρόβλημα (ευτυχώς ήταν λίγες). Αφαίρεσα τις ελιές που είχαν προσβολές από έντομα και κράτησα μόνο τις καλές.
Πλύσιμο ελιών
Στη συνέχεια, έπλυνα καλά τις ελιές. Γέμιζα μία λεκάνη μέχρι τα μισά με ελιές και τις έπλυνα αρκετές φορές ώστε να φύγουν οι σκόνες. Στη συνέχεια τις άφησα να στραγγίξουν.Χάραγμα ελιών
Το επόμενο βήμα είναι να χαράξω την κάθε ελιά 3 με 4 φορές. Τη χαράζω κατά μήκος, από την κορυφή ως τη βάση. Το χάραγμα δε θα πρέπει να φτάνει μέχρι με το κουκούτσι. Όταν χαράξω όλες τις ελιές, είμαι έτοιμος να περάσω στην επόμενη φάση, το ξεπίκρισμα των ελιών.Ξεπίκρισμα ελιών
Τοποθετώ τις χαραγμένες ελιές μέσα σε μία λεκάνη με νερό. Για να είμαι σίγουρος ότι όλες οι ελιές θα είναι κάτω από το νερό, βάζω από πάνω άλλη μία λεκάνη και ρίχνω μέσα της λίγο νερό ώστε να βαρύνει και να πιέζει τις ελιές μέσα στο νερό.Κάθε μέρα (24 ώρες) αδειάζω το νερό που είχα βάλει την προηγούμενη ημέρα και ξαναγεμίζω τη λεκάνη με καθαρό νερό και ανακατεύω. Τοποθετώ και πάλι τη δεύτερη λεκάνη από επάνω.
Τις πρώτες ημέρες, βλέπω ότι το νερό που αδειάζω είναι σκούρο. Όσο περνούν οι ημέρες, το νερό γίνεται όλο και πιο καθαρό.
Κάθε μέρα που περνά, οι ελιές ξεπικρίζουν όλο και περισσότερο.
Μετά από 6 με 7 ημέρες δοκιμάζω τις ελιές μου. Αν έχουν ξεπικρίσει οι ελιές είναι έτοιμες και μπορώ να περάσω στην επόμενη φάση. Αν όχι, τις αφήνω και άλλες ημέρες.
Ελιές και αλάτι
Θα αφήσω τις ελιές για μία μέρα (24 ώρες) μέσα σε αλατόνερο. Χρησιμοποιώ χοντρό αλάτι.Για να φτιάξω το αλατόνερο, χρησιμοποιώ 100 γραμμάρια χοντρό αλάτι για κάθε κιλό ελιών.
Φτιάχνω το αλατόνερο μέσα στη λεκάνη, διαλύοντας καλά το αλάτι (θέλει αρκετό ανακάτεμα).
Φροντίζω το αλατόνερο να σκεπάσει τις ελιές. Χρησιμοποιώ και πάλι το κόλπο με τη δεύτερη λεκάνη.
Ξεπλένω τις ελιές
Αφού τις άφησα μία μέρα στο αλατόνερο, αδειάζω το αλατόνερο και ξεπλένω πολύ καλά!Βάζω τις ελιές σε ξύδι
Γεμίζω τη λεκάνη με τις ελιές με ξύδι. Χρησιμοποίησα απλό ξύδι που βρήκα στο σούπερ μάρκετ.Ανακατεύω τις ελιές καλά ώστε να πάει το ξύδι παντού.
Σκεπάζω και πάλι με τη δεύτερη λεκάνη και αφήνω για 2 με 3 ώρες.
Συσκευασία - Αποθήκευση
Για να αποθηκεύσω τις ελιές μου τις βγάζω από το ξύδι. Προσοχή! Δεν πετώ το ξύδι, θα το χρησιμοποιήσω στη συνέχεια.
Βάζω τις ελιές σε βάζα. Τις συμπίεσα ελαφρά ώστε να χωρέσουν όσο το δυνατόν περισσότερες. Ρίχνω το ξύδι μέχρι να φτάσει 1 με 2 εκατοστά κάτω από την πιο πάνω ελιά.
Συμπληρώνω με λάδι ώστε να καλύψει τις ελιές.
Βιδώνω τα καπάκια και αποθηκεύω σε δροσερό και σκιερό μέρος.
Πόσο νόστιμες έγιναν;
Όσοι δοκίμασαν τρελάθηκαν με τη νοστιμιά. Το ίδιο κι εγώ. Πρώτη φορά τρώω τόσο νόστιμη και φρέσκια ελιά.Περίληψη
Για να φτιάξετε φαγώσιμες ελιές θα χρειαστείτε:- ωμές ελιές (χαραγμένες)
- 2 λεκάνες
- μπόλικο νερό
- χοντρό αλάτι
- ξύδι
- 7 με 10 ημέρες χρόνο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου