Γιατί καμμία ἀπεργία δέν ἔχει ἀποτέλεσμα;

Γιατὶ χρησιμοποιεῖται ἐν τελῶς γιὰ ἐκτόνωσιν κι ὄχι γιὰ νὰ ἐπιφέρει κάποιον ἀποτέλεσμα! Ναί, δέν τό γνωρίζαμε; Καί γιατί αὐτοί πού δέν ἔχουν κανέναν φραγμό τό γνωρίζουν;Ὅταν πρὸ μερικῶν ἐτῶν, σὲ παρέα φίλων φιλ-ἀπεργῶν, ἔθεσα τὸ συγκεκριμένο ἐρώτημα, μὲ περιγελοῦσαν.Τοὺς ἐξηγοῦσα πὼς μία ἀπεργία γιὰ νὰ ἀποδόσει πρέπει νὰ ἔχει συνέχεια καὶ κατ’ ἐπέκτασιν συνέπεια.Κι ἐκείνοι παρέμεναν στὰ μονοήμερα καφεδάκια τοῦ Συντάγματος.Σήμερα, ποὺ ἔχουμε δεῖ ὅλες τὶς μορφὲς τῶν μονοημέρων ἀποχῶν, ἀπεργιῶν, περιπάτων, ξαναρωτῶ.Θά ἐπιτύχει τίποτα ἐτοῦτο τό σύστημα; Μά δέν ἔχει ἀποδείξει σέ ὅλους μας πώς ἔτσι, μέ αὐτόν τόν τρόπο, δέν ἐπιτυγχάνεται κάτι; Πόσες πιά κλωτσιές πρέπει νά φᾶμε γιά νά συνειδητοποιήσουμε πώς μέ αὐτόν τόν τρόπο, τῶν συνδικαλιστῶν, δέν γίνεται;Φιλονόη.Υ.Γ. Οἱ συνδικαλιστὲς τὸ γνωρίζουν. Ἄλλως τέ, ὅταν παίξουν καλὰ τοὺς ῥόλους τους, πάντα τοὺς περιμένει μία ἀναπαυτικὴ θεσοῦλα στὰ ἕδρανα τῆς βο(υ)λῆς. Λέτε νά μήν ἔχει κάποιαν δόσιν ἀνταλλακτικότητος ὅλο αὐτό; Μήπως ἔφθασε ὁ καιρός νά πᾶνε μονίμως πρός …ἀνάπαυσιν;